در ماه‌های حرام به کسی تعرض نمی‌شد و اگر در این مدت به کسی تعدی می‌شد، عموم قبایل خود را موظف می‌داشتند که تجاوز را سرکوب کنند و متعدی را به کیفر رسانند.
از آن روز که نظام منظومه شمسی به شکل کنونی صورت گرفت سال و ماه وجود داشت، سال عبارت از یک دوره کامل گردش زمین به دور خورشید، و ماه عبارت از یک دوره کامل گردش کره ماه به دور کره زمین است که در هر سال دوازده بار تکرار می‌شود.
این در حقیقت یک تقویم پر ارزش طبیعی و غیر قابل تغییر است که به زندگی همه انسان‌ها یک نظام طبیعی می‌بخشد و محاسبات تاریخی آنها را به دقت تنظیم می‌کند و این یکی از نعمت‌های بزرگ خدا برای بشر محسوب می‌شود. اما خداوند در آیه ۳۶ سوره توبه به این مطلب اشاره می‌فرماید که از دوازده ماه سال، چهار ماه رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم ماه حرام است.
طبق نقل برخی از روایات حرمت ماه‌های حرام به زمان حضرت ابراهیم بر می‌گردد و در عصر جاهلیت به عنوان یک سنت به قوت خود باقی مانده بود و از سوی اسلام نیز به خاطر حکمت و فوایدی که داشته تأیید شد.
از جمله فلسفه‌ها و فواید آن می‌توان به احتمال پایان یافتن جنگ‌ها به خاطر مجال یافتن جنگجویان برای تفکر و اندیشه، دعوت به صلح و آرامش، امکان انجام مناسک حج، تجارت و بسیاری از امور دیگر، اشاره کرد.
نکته مهم «آتش‌بس» در جنگ است که حتی برای چند روز یا یک روز هم دارای اثر و فایده است، زیرا همیشه ادامه یک کار با شروع مجدد آن پس از خاموشی تفاوت دارد و دومی به مراتب مشکل‌تر است. در دوران جنگ‌های ۲۰ ساله ویتنام، برای آتش‌بس یک روزه تلاش می‌کردند و این حکم، خود نشانه روح صلح‌طلبی اسلام است، اما اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماه‌های حرام را بشکند اجازه مقابله به مثل به مسلمانان داده شده است.
آخرین نکته در این زمینه اینکه منظور از حرام نمودن این چهار ماه، این است که مردم در این ماه‌ها از جنگیدن دست بکشند و امنیت عمومی در همه جا حکمفرما شود تا به زندگی خود و فراهم آوردن وسایل آسایش و سعادت خویش بپردازند و به عبادات و طاعات مشغول شوند. در حقیقت عرب چون پاس احترام این ماه‌ها را نگاه می‌داشتند، لذا از هر گونه قتل و غارت و آدم‌کشی در آنها اکیدً ممانعت به عمل می‌آوردند.
در ماه‌های حرام به کسی تعرض نمی‌شد. نه قتل و تجاوزی و نه هتک حرمتی به وقوع نمی‌پیوست. حتی حیوانات هم از امنیت و آزادی برخوردار بودند و تامین جانی داشتند. اگر در این مدت به کسی تعدی می‌شد، عموم قبایل خود را موظف می‌داشتند که تجاوز را سرکوب کنند و متعدی را به کیفر رسانند.
خبر تجاوز نظامی رژیم آل سعود به کشور اسلامی یمن و به خاک و خون کشیدن مردم بی‌دفاع این کشور در حالی افکار عمومی جهان را متوجه خود ساخت که مسلمانان در آستانه آغاز ماه رجب‌المرجب یعنی اولین ماه حرام از تقویم هجری قمری بودند. حال این نکته جای تامل دارد که چرا با وجود حرمت جنگ و پیکار در این ماه، رژیم آل سعود آتش‌بس اعلام نکرد و به اقدامات جنایتکارانه خود علیه مسلمانان یمن ادامه داد؟/ایکنا
