یکی از مشکلات امروزجامعه ما تملق است، تملق مانند یک بیماری بزرگ همه گیرشده است و در پایین ترین تا بالاترین سطح جامعه مشاهده می شود، متاسفانه روحیه نقد پذیری در ما وجود ندارد. باید بپذیریم که نقد موجب شکوفایی جامعه میشود، هرکس مارا نقد کند بزرگترین خدمت را به ما کرده و هرکس که نقص ها وعیب های ما را بیان نکند وآنها را لاپوشانی کند و بدتر از آن اگرتملق گویی نماید به ماخیانت بزرگی کرده است.
مدتی است که آستانه تحمل بسیاری از مدیران و نمایندگان مجلس و فعالین سیاسی پایین آمده و به محض کوچکترین انتقادی آن نقد را غیرمنصفانه و درجهت تخریب خود میدانند و درعین حال عنوان میکنند که درجامعه باید نقد باشد و از نقدسازنده دفاع می کنند!
یکی از گفتمان هایی که امروزه درجامعه زیاد شنیده می شود گفتمان اعتدال است. در دوسال گذشته مجموعه قابل توجهی از همایشها ، مقالات ، گفتگوههای عمومی و رسانه ها درزمینه معنای اعتدال درفضای فکری ایران بود.در واقع گفتمان اعتدال را باید برای مقابله با رادیکالیزم و افراط گرایی در زمینه های مختلف سیاسی اجتماعی فکری وفرهنگی دانست و اکنون این سوال پیش می آید که چه کسانی واقعاً دنبال گفتمان اعتدال هستند.
آیاکسانی که امروز همه جا دم از اعتدال میزنند واقعا اعتدالگرا هستند؟ و یا برای منافع خود تبلیغ این گفتمان رامیکنند و از آن حمایت میکنند وخود را اعتدالی می نامند، البته این موضوع خود جای بحث دارد که کسانی که قلبا”به گفتمان اعتدال اعتقاد ندارند ولی به ظاهر خود را اعتدالی مینامند و تبلیغ این گفتمان رامیکنند در بلندمدت هم به نفع این جریان ثابت قدم می مانند ؟! درزمان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم اکثرنمایندگان مجلس با کاندیدهایی غیر از آقای روحانی همراه بودند چون کسی شانسی برای آقای روحانی قاءل نبود طبعا” گفتمان او را هم قبول نداشتند، ولی بعد از پیروزی آقای روحانی بعضی از این نمایندگان اعتدالی شدند و حتی صحبت ازتشکیل فراکسیونی درمجلس به نام فراکسیون اعتدال شد. وقتی در همین استان و اکثر شهرستانها ستادهای دیگ کاندیدهای ریاست جمهوری با بیشترین امکانات حتی امکانات … درصدد تبلیغ کاندید خودبودند، ستادآقای روحانی با کمترین امکانات و هیاهو درحال فعالیت بود. خیلی ازمدیران اعتدالی که اکنون درمسند امور هستند آن زمان درستادهای کاندیدهایی غیر از آقای روحانی درحال فعالیت بودند ولی رییس جمهور ما به وعده خود که استفاده ازتمامی سلایق و افکار از تمامی گروهها بود عمل کرد و سعی کرد در دولت از افراد معتدل هردوجناح استفاده کند.که البته در بعضی جاها در انتصابات خود دولت راه به بیراهه رفت . که امیدواریم پس از دوران پسا تحریم به حوزه سیاست داخلی بیش از پیش توجه شود .
اکنون که به انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک میشویم کاندیدهای احتمالی زیادی تمایل به استفاده از اسم اعتدال دارند، و مدعی اند به گفتمان اعتدال اعتقاد داشته و خود را از زمان تولد یک اعتدالی میدانند و برای قرارگرفتن درلیست حامیان دولت سر و دست می شکانند.بعضی از نمایندگان حال حاضرمجلس تمام تلاش خود را برای تصویب لوایحی علیه دولت و استیضاح وزراء کردند و پیام مردم درانتخابات ریاست جمهوری یازدهم رانادیده گرفتند،درانتخابات مجلس آینده کاندید هستند و الان برای جلب نظرعموم ومنافع شخصی حاضرند زیر پرچم اعتدال بروند. بعضی از نمایندگان مجلس که هرجا به نفعشان بود از دولت حمایت و جایی دیگرعلیه دولت جبهه گرفتند آیا برای اعتدالیون قابل اعتمادند؟ بعضی از نمایندگان مجلس که عنوان مستقل را یدک میکشند و درتمامی مسائل خود را مستقل اعلام کرده و رای ممتنع میدهند آیا برای اعتدالیون قابل اعتمادند؟ یا حداقل برای منافع حوزه انتخابیه خود تلاشی میکنند؟ بعضی از نمایندگان ادوار که دراین دوره کاندیدای مجلس هستند در زمان انتخابات ریاست جمهوری اخیرحتی حاضر به خوردن یک لیوان چای درستاد آقای روحانی نبودند و الان درتلاش برای قرارگرفتن درلیست حامیان دولت و یاعضویت دراحزاب نزدیک به دولت هستند،آیا بعداز انتخاب شدن درمجلس هم اعتدالی باقی می مانند؟! بعضی ازمدیرانی که بخاطر کاندیدا شدن وحضور درمجلس آینده از پست مدیریتی خوداستعفا داده و یا در دولت های قبل مدیرب وده اند و اکنون با خرج پول های هنگفت درصددجذب رسانه ها و فعالین انتخاباتی هستند ، آیا ازجایی حمایت میشوند و برای ورود به مجلس و ضربه زدن به دولت برنامه ریزی کرده اند؟ درانتخابات آینده مجلس شورای اسلامی هدف اصلی دولت بعنوان مجری انتخابات برگذاری انتخاباتی پرشور و سالم است و هم برای پیشبرد اهداف و انجام رساندن برنامه های خود نیاز به همراهی نمایندگانی همفکر و معقول واعتدالی دارد آیا میتواند به برخی از این تیپ نمایندگان اعتدالی اعتمادکند؟! که گفته اند آزموده را آزمودن خطاست.
