به گزارش شعاع مشرق به نقل از جمهوری اسلامی، زمستان از راه رسید و با ورود به آخرین فصل سال، به پایان سال ۱۴۰۱ نزدیک می‌شویم؛ سالی که پر از تب و تاب و سختی و عسرت بود. سالی که دولت سیزدهم به مردم وعده بهبودی معیشت در سایه «جراحی اقتصادی» داده بود ولی به بهانه مبارزه با استکبار، زندگی دشواری را به مردم تحمیل کرد، به گونه‌ای که آحاد مردم معتقدند دولت و مسئولان اجرایی اگر نمی‌توانند وضعیت اقتصادی را سر و سامان داده و بهبود ببخشند، لااقل بدتر نکنند، چرا که با این چشم انداز تورمی و بی‌ارزش کردن پول ملی، دیگر رمقی برای ورود به سال آینده وجود ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است: براساس تحقیقات و گزارشهای ارائه شده توسط یک استاد دانشگاه اکنون چیزی حدود دو سوم مردم بدون اعانه قادر به ادامه زندگی نیستند و فقط با «مدارای نجیبانه» است که می‌توانند با فقر کنار بیایند. با این وضعیت، کشور به ناچار به سمت بی‌آینده بودن پیش می‌رود زیرا که در سال‌های اخیر اکثر قریب به اتفاق شعارهای داده شده و چشم اندازهای ارائه شده، به سمت بی‌عملی و عدم تحقق میل کرده است. این گوشه‌ای از واقعیت موجود اقتصادی کشور و معیشتی مردم است و متاسفانه در مقوله فرهنگ، اخلاق، سیاست بین‌الملل و دیپلماسی خارجی هم اگر نگوئیم وضعیت بدتری حاکم است، قطعاً بهتر هم نیست.
