امروز، نام دیگر بهار ایران است؛ وطن لاله ها و گل های سرخ جمهوری…
چه سبز، چه افراشته… می درخشی بر قله های بلند عزت و افتخارو اقتدار…
چه سپید، در اهتزاز می تابی، چونان سپیده دمان خوش نگار.
چه سرخ! رنگ می زنی جهان را در بیقراری باد هایی که از کرانه های بی کران گل سرخ می آید…
تمام تاریخ، هزاره در هزاره، در وزش های تو جاری ست…
سبز نایت: باران رحمت است.
سپید نایت: سرود صلح و صفا.
و سرخ نایت: حماسه جاودان ایران، این سرزمین مقدس که دست های آسمان، بر شانه های ستبر اوست…
این سرزمین همیشه سبز، که بهار در بهار، پر شکوفه تر و پر شکوه تر، باغ هایی از اردیبهشت امید و ایمان را، ارمغان افق های آینده می کند.
اردیبهشت همزاد فروردین است و ۲۹ همزاد ۱۲
امروز، نام دیگر بهار ایران است؛ وطن لاله ها و گل های سرخ جمهوری…
وطنی که، به سیاهی، به ستم، به استکبار گفت: نه!
و به استقلال و به آزادی و صلح و عشق و امید، گفت: آری…
یادداشت: مریم غیور، فعال فرهنگی و اجتماعی
شعاع مشرق: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
